Пред дваесет години, тинејџерите во Исланд беа познати како млади луѓе кои консумираат големи количества алкохол во Европа.
Секој викенд во вечерните часови по улицаите на Рејкјавик, главниот град на оваа земја, беа небезбедни бидејќи беа водени од групи пијани и лути тинејџери кои лесно можеа да го предизвикаат проблемот .
Но сега ситуацијата е сосема поинаква, според исландскиот психолог Гудберг Џонсон и американскиот професор по психологија Харви Милкман. Тие велат дека државата го најде решението за изградба на објекти за забава и рекреација на млади луѓе.
https://www.instagram.com/p/BUymjEWl5Fd/?utm_source=ig_embed
Во Рејкјавик, како и низ Исланд, има затворен лизгалиште, пинг-понг, бадминтон, базени со геотермална вода, фудбалски игралишта, каде младите можат да вежбаат спорт, да трошат енергија и да се дружат.
Покрај тоа, училиштата нудат најразлични дополнителни активности, како што се музика, танц и уметност, а родителите честопати поминуваат време со децата на екскурзии и прошетки во природа.
https://www.instagram.com/p/BU80FG0j3Z5/?utm_source=ig_embed
Денес, младите од Исланд се познат по тоа што не се склони кон пороци. Во 1998 година, процентот на млади луѓе кои биле пијани во месецот што претходи на истражувањето бил 42%, а во 2016 година тој изнесувал 5%. Процентот на млади луѓе кои користат марихуана се намали од 17% на 7%. Процентот на млади луѓе кои пушат пури секој ден падна од 23% на 3%.
Исландскиот модел дал одлични резултати и бил применет во многу други земји, со цел да се подобри психолошката и физичката состојба на младите луѓе кои денес се под огромна стрес. Исландските психолози дојдоа до заклучок дека младите луѓе кои бараат дрога и алкохол не можат да се справат со стрес и имаат потреба од утеха кога се соочуваат со депресија или едноставно сакаат да го преземат ризикот и да го прават она што го гледаат да го стори некој друг.
https://www.instagram.com/p/BU-Mj42Dx4J/?utm_source=ig_embed
Харви Милман ја развил идејата: „Зошто општеството не ги тера луѓето да бидат зависни од хемиските промени што им се јавуваат во мозокот, но на природен начин, без негативните последици од порокот?”
Во почетокот на 1990-тите, Харви започна проект во кој на децата им беше понудено да научат што сакаат, без разлика дали тоа е свирење на некој инструмент, тренинг карате или играње хип-хоп, и да им се обезбеди искуство со кое ќе ги сменат своите мозоци и намалување на анксиозноста со која многу често се соочуваат најмладите.
Ice-cold turkey? Read more: https://t.co/IWUbL53nmG #iceland #society pic.twitter.com/FQ27NbXwiQ
— World Economic Forum (@wef) January 1, 2019
