Ме скрши на парчиња, но со тоа ме направи посилна
Лудо се заљубив во тебе. Ја обожавав твојата насмевка и начинот на кој ме гледаше.
Лудо се заљубив во тебе. Ја обожавав твојата насмевка и начинот на кој ме гледаше. Ноќите кога останувавме будни и разговаравме до пет часот наутро. Начинот на кој ме бакнуваше и твоите прегратки. Твојот мирис. Беше единствен и се плашев да не те изгубам. Се плашев дека ќе сфатиш дека има и подобри од мене. Но ти ме сакаше токму мене.
Но, одеднаш престана да бидеш толку прекрасен. Почнавме да се караме. Правев што сакаше ти, за да не ме напуштиш. Никогаш не реков дека не си во право. Не можев да го поднесам фактот дека би можел да заминеш од мене. Барав изговори за твоето однесување кога им зборував на моите пријателки. Не знаев дека создадов чудовиште. Дали знаеше дека грешиш? Дали знаеше дека правам многу работи само за да не ме оставиш? Дали знаеше колкава болка ми нанесуваш?
Дозволи да ти кажам за болката која ми ја вметна во моето срце. Поминав безброј ноќи плачејќи, прашувајќи се кога ќе престане да ме боли душата. Сакав да спијам, но не можев. Едвај живеев, ден по ден. Поради тебе се чувствував безвредно. Но, и покрај сѐ, и понатаму би го оставила секого, токму поради тебе. Би те одбрала и покрај сета болка. Не можам да те мразам.
Сепак, ти благодарам што ми го скрши срцево. Сега сум посилна и ја знам својата вредност. Во моето срце секогаш ќе постои место за тебе. За некој кој би требало да го мразам, јас и понатаму чувствувам љубов!
