Човек може само да замисли какви нешта гледаат астронаутите и како тоа им го менува погледот на животот кога ќе се вратат на Земјата.
За поранешниот астронаут на НАСА, Рон Гаран (63), едно нешто останало врежано во неговиот ум додека бил во вселената – „отрезнувачкото сфаќање“ дека ние, жителите на Земјата, „живееме во лага“.
МаркетингView this post on Instagram
Маркетинг
Гаран го доживеал таканаречениот „ефект на преглед“ (overview effect) – феномен што се јавува кај многу астронаути кога ќе ја видат Земјата оддалеку, без граници, поделби и конфликти. Овој ефект предизвикува длабока когнитивна промена, чувство на восхит и осознавање на вистинската поврзаност на човештвото.
„Додека ја гледав Земјата од вселената, сфатив дека сите работи за кои се грижиме и поради кои се делиме – границите, политиката, разликите – всушност не постојат. Тоа е илузија што самите си ја создадовме,“ вели Гаран во интервју за Big Think.
Како астронаут кој поминал 178 дена во вселената, патувајќи повеќе од 71 милион милји низ 2.842 орбити околу Земјата, Рон стекнал нова перспектива за приоритетите на човештвото.
View this post on Instagram
„Најголемите закани за нас не се ситните проблеми околу кои секојдневно се препираме – туку климатските промени, уништувањето на шумите и загубата на биодиверзитетот,“ нагласува тој.
Погледот од вселената ја менува душата
Гледајќи ја нашата сино-зелена планета како едно цело, Гаран почувствувал „неочекувано и огромно емоционално осознавање“. Овој феномен често се споредува со состојба на восхит со „трансцендентални“ квалитети – чувство што ги тера астронаутите да ја гледаат Земјата како едно семејство, а не како поделени нации.
Неговото искуство во вселената не било само научна мисија, туку и духовно будење.
„Ако сите луѓе можеа да ја видат Земјата од вселената, барем еднаш, ќе сфатеа дека живееме во ист дом, зависиме едни од други и мора да работиме заедно,“ заклучува тој.
Гаран сега се залага за глобална соработка и одговорност кон планетата, верувајќи дека она што го искусил во вселената е лекција што сите треба да ја научиме – пред да биде предоцна.
View this post on Instagram
„Кога погледнав низ прозорецот на Меѓународната вселенска станица, ги видов блесоците на громовите како папарацо-флешеви, видов завеси од аурори што танцуваа низ небото, толку блиску што ми се чинеше дека можам да ги допрам.“
Но, најсилниот момент на осознавање дошол кога ја видел тенкоста на атмосферата што го обвива светот.
„Таа хартиено-тенка обвивка е она што го одржува секој жив организам на планетата во живот. Во тој миг, ме погоди отрезнувачката мисла дека оваа кревка средина, од која зависиме сите, ја земаме здраво за готово.“
Планетата како реалност – економијата како илузија
Гаран, исто како и многу астронаути пред него, го доживеал „ефектот на преглед“ – феномен што ги тера оние што ја гледаат Земјата од вселената да го преиспитаат начинот на кој човештвото ја води својата цивилизација.
„Ја видов Земјата како блескава биосфера, преполна со живот. Но, не ја видов економијата. Од таа перспектива, станува очигледно дека живееме во лага – затоа што нашите човечки системи ја третираат самата подлога на животот како подреден дел од глобалната економија, а не обратно.“
View this post on Instagram
Затоа, според него, треба целосно да го промениме начинот на размислување:
„Мора да престанеме да мислиме во редоследот економија – општество – планета, и да почнеме да размислуваме планета – општество – економија. Само тогаш ќе можеме да го продолжиме нашиот еволутивен процес.“
Гаран верува дека вистинското разбирање за нашата поврзаност ќе донесе ново ниво на колективна свест:
„Дури кога ќе ја прифатиме фундаменталната поврзаност на сè околу нас, ќе можеме да постигнеме вистински мир на Земјата.“
Неговата порака е јасна: погледот од вселената не само што ја менува перспективата – туку ја менува и душата.
