Младите бегаат од државата. Учат, имаат одличен успех, се запишуваат на факултет, имаат големи амбиции и очекувања од нивното дипломирање.
Вложуваат многу во себе, зашто не сакаат да ги изневерат своите родители кои им плаќаат стан, студирање и други попатни трошкови.Но, откако ќе се земе здиплената диплома, се започнува со барање работа и тогаш доаѓа најголемото разочарување.
Дипломата собира прашина во некој од шкафовите, а младите дипломирани граѓани работат работа која би можело да ја работат и без факултет. Еден период се запишани како невработени во агенцијата за вработување, со надеж дека некој ќе им заѕвони…
Но, по одреден период и тука наидуваат на разочарување. Иако постојано ги следат огласите, секогаш кога ќе им се јават на работодавачите, добиваат одговор дека работното место е зафатено. Оние кои живееја во студенскиот град се враќаат во родното место, и таму да си ја пробаат среќата. Истите разочарувања, можеби малку и поголеми.
Тогаш по долги дискусии со мама и тато, се доаѓа до заклучок дека излезот е само едно: Отселување во странство. Почнуваат допишувања, распрашувања и истражувања за животот во Германија. Младите, полни со амбиции, ги пакуваат куферите и заминуваат. Свесни се дека на почетокот нема да е лесно, дека ќе мора да го сведат своето спиење на минимум, но барем ќе бидат среќни.
Младите заминуваат, свесно ја прифаќаат сета тешкотија која им ја носи туѓината, но не гледаат просперитет во земјата каде што секој втор човек е несреќен и незадоволен од својот живот.
