Рускиот писател Фјодор Достоевски се смета за основач на егзестенцијализмот кој се обидел да ги поучи луѓето како да ги распознаваат другите луѓе.
Тој за насмевката ќе каже: Неа е потребна добродушност, а најчесто луѓето се смеат злобно.Среќата на човекот е неговата највпечатлива црта, која го издава најмногу. Потребно е долго време да запознаете нечиј карактер, но штом човек еднаш се насмее искрено, ќе ви го покаже цел свој карактер, на дланка.
Само високо возвишен и среќен човек може да биде весел и да ги зарази другите со својата неодоливост и добродушност.Не мислам на неговиот умствен развој, туку на неговиот карактер, на целината на човекот.
На тој начин, ако сакате да го откриете човекот и да ја запознаете неговата душа, не набљудувајте го додека молчи, зборува, плаче или се возбудува од луди идеи, туку набљудувајте го додека се смее.
Ако добро се смее, тогаш е добар човек. Само погледнете ги децата, тие се смеат до совршенство и баш поради тоа се привлечни.”
Извор: Бука
