„Повеќе читам, а помалку бришам прашина“, писмо кое ќе ви ја објасни смислата на животот

Се вели дека наводно една баба го напишала ова писмо и го пратила на својата пријателка. Но, дури и ако е измислено, вреди да го прочитате и размислите за смислата на својот живот!

Драга Берта,

Повеќе читам, а помалку бришам прашина. Седам во дворот и му се восхитувам на погледот, а тревата во градината повеќе не ме нервира. Поминувам повеќе врме со своето семејство и пријателите, а работам помалку. Кога е возможно, животот треба да биде исполнет со позитивни искуства, а не издржливост. Сега се обидувам да ги препознам тие моменти и да ги ценам.

Не штедам ништо – користиме добар кинески порцелан и кристал за секоја посебна прилика, како што е губење на еден вишок килограм или првиот процветан цвет. Го носам моето најубаво сако кога излегувам на пијачка. Не го штедам ниту мојот најдобар парфем за специјални прилики, тугу го нанесувам кога одам до продавница или до банка.

„Еден ден“ и „Наскоро“ веќе губат врдност во мојот речник. Ако е врдно нешто да видам, слушнам или направам, сакам да го видам, слушнам или направам УШТЕ ВЕДНАШ. Не знам што би направиле ругите кога би знаеле дека утре повеќе нема абидт овде. Мислам дека би ги повикале своите најблиски членови на семејството и пријателите, а можеби и некои бивши пријатели, за д аим се извинат или да ги срушат оградите од минатото.

Силно се трудам д ане штедам, да не одложувам што било што би носело радост во мојот живот. И секое утро кога ги отворам очите, си велам дека е нешто посебно. Секој ден, секоја минута, секој здив е дар од Бог. Можеби животот ни подарил поинаква песна од онаа која сме ја замислувале, но додека сме овде, и понатаму можеме да танцуваме!