СУДБИНАТА КОГА СИ ПОИГРУВА СО ЕДЕН ЧОВЕК: Имал пари,прекрасни деца и за секунда изгубил се – тажна приказна во шоуто „Никогаш не е доцна“
Тажна приказна во шоуто.
Никој не остана рамнодушен на животната приказна на Томислав Маринковиќ. Овој натпреварувач призна во емисијата „Никогаш не е доцна“ дека имал се, богати родители, убав живот, три успешни и прекрасни деца.
Но судбината си поиграла со него, по тра гедијата во Шпанија во која неговиот син Марко го изгубил животот, а Томислав волјата за живот.
– Имав секогаш добар автомобил, стан во Белград, куќа во Будва, пари повеќе од што ми требаше. Не се снајдов во овој естраден живот, не сакав да правам компомиси и така заврши како што заврши. Денес работам како помошник молер, другарите ми помогнаа да најдам работа за да имам ементарна егизстенција, со кндела во грлото раскажува учесникот на ова шоу кој пред неколку децении го направи хитот “Pukni zoro, neću kući skoro””, кој го препра Милан Топаловиќ – Топалко.
– Мојата песна беше популарна, а никој не знаеше кој ја пее. Другите поголемо фајде видоа од неа. Во тоа време кога можев да земам пари, ја не работев, ама и не ми е жал. Имав сатисфакција да ја слушам на радио, признава Томислав.
Денес со тешко срце зборува за своето пеење и музицирање бидејќи пред две години, кога требач да се појави во емисијата „Никогаш не е доцна“ го изгуби она највредното – синот Марко, музичар, студент и најголема поддршка во животот.
–
Во четврток требаше да биде снимањето на емисијата, мојот син Марко требаше да ми биде поддршка. Меѓутоа на ескурзија во Шпанија Господ го упокои.
Од тогаш не се занимавам со музика и тука застанав, каде што почнав, едвај раскажа и додал дека појавувањето во емисијата е всушност долгот кон синот чиј лик го носи на маицата кога прв пат се појави во „Никогаш не е доцна“.
– Верувам дека тој сака да продолжам да се занимавам со пеење, инаку не би ми паднало на памет да го правам ова, со кнедла во грлото додава и признава дека синот бил подобар музичар од него.
– Се надевам дека повторно ќе се сретнеме и ќе пееме заедно, верувам во тоа, вели Маринковиќ кој утехата ја нашол во верата и молитвата.
Денес наместо на големата сцена тој пее во црковниот хор и тоа му е единствен спас да ги преброди тешките моменти и да се навикне да живее со тоа дека неговиот син повеќе го нема.
– Кога доаѓа криза, молитвата е секојдневна и во овој момент се молам. Не очекувам ништо од пва натпреварување, имам потреба само да пеам поради синот, признава Томислав.
