„ОВA ГО УБИ САША“ Поповиќ летово ми кажа дека има рак, блиска личност откри нови детали од разговорот

Тие тогаш се разделија со бизнисот, но останаа во контакт
Зоран Раданов Зоки, поранешниот гитарист и вокал на „Слатки Грех“, го познава Поповиќ речиси половина век, а слушнал дека на Саша му се слошило минатото лето и веднаш му се јавил.
Саша Поповиќ и Зоран Раданов Зоки пред да свират заедно во „Лира бенд“, а потоа да станат „Слатки грех“, се запознале во Нови Сад, далечната 1976 година.
– Тој свиреше во еден локал, а јас во друг. Навика на музичарите беше да се собираат сите во хотелот „Војводина“ и таму разменивме приказни и мислења. Таму се запознавме двајцата. Потоа дојде нашиот покоен тапанар од војска, па се спои со Сале и го создаде оркестарот „Лира“, а јас им се приклучив во 1977 година, а потоа почнавме да правиме шоу програми. Сале смисли се, чудо е каков човек беше, толку беше полн со идеи – раскажа Раданов како го запознал Поповиќ.
Откако испишаа историја со Лепа Брен и „Слатки грех“, тие се разделија од бизнисот, но останаа во повремени контакти. Зоки од медиумите дознал дека на Саша му се слошило.
– Кога се дозна дека Саша е болен, веќе беше лето. Му се јавив, не се сеќавам точно дали беше август или септември. Отпрвин не одговараше, се обидов пак и ми одговори. Го прашав „Сале, дали е вистина дека гласините се дека си болен?“. Тој ми одговори „Болен сум Зоки, тешко ми е, не можам ни да зборувам, имам тумор на стомакот, изгледа почнаа метастазите“. Тогаш можеби не ни помислуваше дека ќе оди на лекување во Париз. Нормално работеше тогаш, дојде во „Гранд“. Тогаш разговаравме, после тоа не се јави, а ни јас не сакав да го мачам многу, знам како е кога човек е болен – се присети Раданов на нивниот последен разговор.
Многу пејачи во последните денови се простија од Поповиќ, кој одбележа една ера на српската музика.
– Многумина го познаваат изминативе дваесет години од ерата на „Гранда“, а јас пораснав со Сале, го познавам речиси половина век. Тој беше добар човек, душа од човек, полн со идеи, организатор. Тој човек воопшто не ни спиеше. Токму тоа го кажа Захар и јас се согласувам со него. Ракот не го уби, тој го оптеретуваше оранизмот со разни работи, телото не можеше да издржи повеќе, го уби – заклучува музичарот за „Информер“.