На овој ден се празнува споменот на преп. Иларион Велики. Роден е во Палестина близу до градот Газа. Родителите го испратиле на школување во Александрија каде што тој освен со образование се стекнал и со сознанија за христијанската вера. Тука и се крстил.
Кога се вратил дома родителите веќе биле починати. Имотот го раздал на сиромаси, а тој заминал во пустина каде што се предал на молитви и страдања. Едно време го посетил св. Антониј во пустината и станал негов ученик. Она што бил св. Антониј за Египет тоа бил св. Иларион за Палестина. Кај него идел многу народ поради што тој често го менувал местото на живеење.
Едно време живеел на Кипар, потоа на Сицилија, во Далмација и најпосле пак на Кипар каде што и починал во 372 година кога имал 80 години. Еден негов ученик светите мошти ги пресол во Палестина каде што биле положени во Мајунскиот манастир. Тука се случиле многу чуда.
Православните на овој ден се сеќаваат на Иларион – Велики од Палестина и Преподобен Иларион Псковоезерски, светец за кој се верува дека првиот прав почнал да ги брише патиштата од него. Затоа, на 3 ноември, нашите предци не советуваа да не се оди на долго патување, зашто може да се случат неволји на патот.
Исто така, пра-прадедовците сметале дека на 3 ноември ништо претешко не треба да се крева, зашто во спротивно би можеле да се разболите.
Се сметало и дека на 3 ноември треба да се избегнуваат луѓе со црни очи. Според легендата, на овој ден тие можат да предизвикаат штета, дури и ако самите не сакаат. За да се заштитите од негативност (ако, на пример, треба да комуницирате со црнооки), треба да ставите гранче трепетлика (јасика) во џеб.
На девојките на овој ден не им се препорачува долго да се дотеруваат и да стојат долго пред огледало, зашто се верувало дека така целата младост и убавина можат да останат само во мислите на саканиот и ништо повеќе од тоа.
