„ПОДОБРО ДА ШЕТАШ ДЕЦА НЕГО ТАА ЏУКЕЛА“ Баба ме нападна од ведро небо на улица – и поради мојот одговор ПОЧНА ДА ПЛАЧЕ!
Прашање за сите љубители на кучиња – дали ви се случило ова? Не можев да замолчам за таа грубост.
Не е првпат некој да ме запре и да ми каже дека треба да шетам две деца за рака, а не кучето, но првпат да не премолчам со насмевка.
Знаеш што, доста ми е! Доста ми е од стари луѓе кои си даваат за право да кажуваат, критикуваат и генерално да бидат паметни на улица без никој да ги праша. Често ме застануваат баби и дедовци со потреба да споделат со мене дека го „мачам кучето“ затоа што носи јака, а не околу телото, како и да ми кажат „како ги мразат сопствениците на кучиња кои шетаат и зборуваат на телефон, претпоставувам дека треба да уживаш со своето куче“…
Никој не ги прашува, ниту им застанува на патот, но мора да споделат мислење кое никој не го побарал!
Па, последен пат ми беше преку глава. Морам да признаам, ме фати во тежок период, но бидејќи немаше поим каква реакција ќе наиде нејзиниот говор, можеби е подобро така – па следниот пат оваа баба ќе размисли пред некому да му даде вербална дијареа.
-Подобро да шеташ дете отколку таа џукела, слушнав позади мене и штом се свртев здогледав суштество со лице на вештерка со позната пазарна количка како се мршти од неодобрување.
Како да ми треба нејзино одобрение за било што во животот, но ајде…
-Можеби ти е подобро, мене ми е супер, затоа не ти се мешам во животот, беше мојот одговор.
– Морам да се мешам! Вие младите станавте толку себични, секаде гледам само парови со кучиња, никаде нема деца, веќе никој нема да раѓа, ќе ни пропадне државата!
И само одеднаш почувствував ѕвонење во моите уши. Таа ја погоди целта, неколку од нив, а јас решив да си го одврзам јазикот…
– Имате ли деца? Внуци?
– Фала му на Бога што имам! Три деца и сега добивме внука!
– Секоја чест за тебе. Сега замисли ќерка ти наместо да се породи, седи дома со труднички стомак на 24 години, без да биде трудна и да чека да се отворат болниците за да може прво да оди на преглед. Нејзината кожа е сива до моментот кога ќе дознае дека има рак на јајниците.
Итно оди на операција, а после тоа живее со огромна лузна на целиот стомак и веќе не може нормално да крева кутре, а камоли дете. И сега, бидејќи не знае дали некогаш ќе може да има деца, дали ќе најде сопруг, се шета и ужива во оваа прекрасна сабота.
И беше убава додека не дојде и не ја потсети на најтешката борба во животот, а некои битки се уште се водат…
– Прости ми драга, не знаев, извини, Господ да те благослови, рече бабата и се расплака.
– За џабе не велат не се летај пред да кажеш нешто, едниот не знае каков живот има другиот, а се надевам ќе се воздржите од одвратни коментари што никој не ги побарал, здраво!
Можеби немаше потреба да и го кажувам сето ова, но ми е доста од повеќе коментари, непотребни критики и мислења за кои никој не се грижи.
Овој одговор долго време ми се вртеше во главата и секој пат си го гризев јазикот… но не овој пат.
