Се обидов да бидам подобар родител од мајка ми, татко ми. Јас дадов се од себе….
Не можам да сторам ништо, мислам по патот накај дома. Не можам да направам ништо веќе. Па сега немам каде. Каде направив грешка?
Стоевме пред каса.
– Го сакам автомобилооооооот …! – Викаше на цел глас маилиот.
– Сега немам пари. Рече тивко мајката.
– Но го сакам, сакам, сакам …! Тој повтори. – Треба да ме го купиш!
Луѓето почнаа да се гледаат меѓу себе.
– Купи ми го автомобилот …! – некој викан од редот.
“Па, јас не би му го купил …”, рече една постара дама зад нас.
– Госпоѓице гледате ли колкав е редот, жената го погледна новчаникот и корпата со производи .. Колку чини оваа играчка? Праша.
– Петсто денари. – рече касиерката. Жената повторно го отвори паричникот.
– Ништо тогаш, ќе го земеме автомобил. Таа рече и ги извади од корпата прашакот за перење и омекнувач. “Те молам сторнирај го ова.”
-Јас би го удрила …! – извика една жена.
“Гледате ли ништо не му може …”, рече некој.
Не можам да сторам ништо, мислам по патот накај дома. Не можам да направам ништо веќе. Па сега немам каде. Каде направив грешка?
Можеби кога јас, со температура, излегов од креветот за да те одведам во кино? Или кога ќе го откажав дружењето со пријателките за да играм со тебе монопол…Или кога мене ми се спие за викенд, а ти стануваш во 6 часот наутро и ме будиш за да гледаме цртан..
Кога работите се промениле? Кога ги заменивме улогите? Колку долго трае? И кога почна да ме контролира?
Можеби кога бираше што ќе јадеше, кога се чуствуваше непријатно кога излагав, па останував дома. Како можев тоа да го забранам кога те чекав толку години?
Точно те фалев кога не требаше, ти ги работев домашните задачи, бдеев над тебе..Ти ги бирав девојките..
А сега гледам дека сум требала само да те сакам.
