Мирослав Илиќ во солзи, нејзината смрт ќе го следи засекогаш: И посветил песна која никогаш не ја испеа јавно
Легендата на народната песна, Мирослав Илиќ, половина век е на музичката сцена.
За славејот од Мрчaјевци надалеку се знае, но и покрај неговата популарност, тој е прилично едноставен, а со себе носи цел багаж музички и животни приказни.
За Скопје го врзуваат младоста, студентските денови на Електротехничкиот факултет, кој никогаш не го завршил поради љубовта со сопругата Гордана, со која почнал да живее во Скопје и оттогаш до денес се заедно.
„Живеев во населбата Пролет, спроти Феријалниот дом. Од многу љубов не го завршив факултетот“, раскажува Мирослав Илиќ. И додава:
Денес ми е криво што не завршив факултет затоа што, искрен да бидам, не се чувствувам комплетен без дипломата.
На 73 години се чувствува одлично. На шега вели: Кога ќе отидам во Мрчајевци, пријателите ми велат: аман Мирославе, остаревме. А јас им велам, ама кој не остарел.
Почнал да пее за да преживее не мислејќи дека еден ден ќе стане славен. Најголемата улога ја одиграла мајка му, која од мал го учела да пее, но не дочекала да ја види неговата популарниот.
Мирослав Илиќ, легендата на народната музика, снимил и испеал безброј песни, но една никогаш не ја извел јавно. Популарниот славеј од Мрчајевац неодамна откри зошто.
‒ Мајка ми почина многу млада, имаше само 47 години. Ми беше многу тешко, дури бев во искушение да се откажам од пеење – открил Мирослав во една емисија.
‒ И тогаш ми се јави вујко Обрен (Пјевовиќ, сонародник на Мирослав, познат композитор и текстописец) и ми понуди песна за мајка ми.
А мајка му се викаше Милица, како мојата, и умре млада… Мислам дека тоа е најубавиот текст за мајка што некој го напишал.
‒ Едвај ја снимив таа песна… Никогаш не ја изведов јавно. Никогаш не се осмелив да ја испеам затоа што се плашев дека ќе ме понесат емоциите.
На гостите во студиото, кои исто како него беа на работ на солзи, им рецитираше неколку трогателни стихови:
„Oprosti mi, majko, pesma tugu zbori, u čežnji za tobom bol u srcu gori… Ispred kuće cveće koje si sadila više nikad nećeš zalivati, mila, ali ja ću, majko, po stopama tvojim zalivati cveće uzdasima svojim. Znam, mnoge si noći zbog mene probdila, dok se s puta vratim da me vidiš, mila. Na sobi se prozor lagano odškrine, pa upitaš tiho jesi l’ stig’o, sine…”
Гласот трепери, солзите почнаа… „Песна за мајката“ се најде на неговиот албум од 1981 година.
