Утре е 16 октомври, по стар стил, и се слави Св. маченик Лонгин.
Има еден важен обичај поврзан со овој ден.
Во Христово време, Лонгин беше капетан во римската војска. Поверува во Христовата божественост, наоѓајќи се како старешина на стражата под Господовиот крст. Кога евреите сакаа да го убијат заради неговата вера во Христа, тој тајно го напушти Ерусалим и се пресели во Кападокија, па на имотот на својот татко.
Но, евреите го наклеветија пред Пилат и овој испрати војници да го погубат. Кога војниците наближија, тој им излезе во пресрет, ги прими во домот и ги нагости, а утрото им кажа дека е оној кого го бараат.
Војниците се збунија и се засрамија и не сакаа да го погубат, но Лонгин настојуваше да ја извршат наредбата на својот старешина. Тогаш војниците му ја отсекоа главата. Така пострада овој сведок на Христовиот живот и воскресението.
Верувања
Сите верници денеска треба да одат во црква, да се молат и да запалат свеќа за здравјето на сите луѓе, а на пат кон дома да му помогнат на првиот што ќе го сретнат.
Преданието вели дека во тој случај овој светител за возврат ќе ги исполни молитвите и ќе даде здравје и благосостојба.
Дал вид на слепа вдовица и направила чудо за неа
По долго време по смртта на Лонгин, како што напишал неговиот биограф, една вдовица ослепела во Кападокија. Бидејќи лекарите не можеле да и помогнат, таа со синот отишла во Ерусалим да се поклони на светите места. Само што пристигнале, нејзиниот син одеднаш се разболел и починал.
Во таа голема тага ѝ се јави св. Лонгинус ја утеши ветувајќи ѝ дека ќе и го врати видот и ќе и го покаже нејзиниот син во небесна слава. Светецот ја упати зад градските ѕидини, на ѓубриштето, таму да си ја ископа главата. Тркалајќи по ѓубрето, вдовицата во еден момент ја допрела главата на светиот маченик и веднаш го добила видот. Исполнета со радост, ја зеде главата на светителот, ја изми, ја запали и ја стави во својот стан како најголемо богатство.
Каква судбина го снајде Лонгин?
Тој беше глава на војниците, односно стражата која го чуваше Христовиот гроб. Кога еврејските старешини дознале за Христовото воскресение, ги поткупиле војниците да ја шират лажната вест – дека Христос не воскреснал, туку дека неговите ученици го украле. Се обиделе да го поткупат и Лонгинус, но тој не се согласил на тоа.
Тогаш еврејските старешини сакале да го убијат, но тој дознал за тоа и заедно со двајца негови другари го соблекол воениот појас, отишол кај апостолите и се крстил, а потоа тајно го напуштил Ерусалим и се преселил во Кападокија.
Таму се посвети на постот и молитвата. Потоа се преселил во селото кај татковиот имот, но и таму не го оставиле сам. Откако дознал каде е Лонгин, Пилат испратил војници да го отсечат, но светителот се погрижил за тоа со својот дух.
Излегол да ги пречека своите џелати и ги запрел во својот дом без да им каже кој е. Добро домаќините војници отидоа да спијат, а свети Лонгин цела ноќ се молеше подготвувајќи се за смрт. Утрото ги донел своите двајца пријатели, облечени во бели погребни одежди, ги поучил своите домаќини и им го покажал местото на еден рид, каде што ќе биде погребан.
Потоа им пријавил на војниците и им рекол дека е Лонгинус, кого го барале. Војниците биле збунети и засрамени и не ни помислувале да го исечат, но светителот барал од нив да ја исполнат заповедта на нивниот старец. Тогаш Лонгин и двајца негови придружници исто така беа исечени. Војниците ја однеле главата на Лонгин кај Пилат, кој им ја предал на Евреите, кои ја закопале во ѓубрето надвор од градот.
