Застани малку, жено… Одмори… Ништо не мораш да направиш, никому не должиш ништо…
Да не би постоела утре, сите работи повторно би се случувале. На најмилите би им недостигала, но сонцето повторно ќе изгрева и заоѓа… Не наметнувај си на себе повеќе отколку што можеш да носиш. Не си камен, жена си. Сосема е во ред денес да не зготвиш ручек затоа што имаш главоболка. Никој нема да пропадне доколку еден ден не јаде од твојот ручек. Запрашај се само дали си среќна ако цел живот го поминеш пеглајќи, чистејќи, перејќи…?
Ослободи се и дозволи си себе момент за уживање. Часови за себе. Денови за себе. Одмори ја својата душа и биди само ТИ. Барем за миг престани да бидеш ЖЕНА, МАЈКА, КРАЛИЦА. Ќе ти биде благодарна твојата душа. Одмораш ли доволно?
Ако сама не се грижиш за себе, никој нема да го направи тоа. Другите ќе ти одговорат: Па кој те тераше да го правиш тоа? Застани жено и натерај се себеси да мислиш. Има ли твоето живеење цел доколку само ги извршуваш домаќинските работи? Секако дека и тоа е потребно, но не премногу, не да го оставаш твоето срце на подот…
Одморете, зашто животот ќе продолжи и после вас. Нема времето да застане поради вас… Времето минува, искористете го мудро, дозволете си да ЖИВЕЕТЕ!
