„Секој ден кога тој има напад, јас сум еден чекор поблиску до земјата“: Маја Оџаклиевска со потресна исповед за нејзиниот внук Лука, кој има аутизам
„Многумина ме прашуваат како се чувствувам со оглед на тоа дека размислувам да го дадам Лука во дом. Тој е мојот внук со аутизам, тоа сите го знаат, и навистина размислувам за таа можност. Зошто? Јас не можам сама да одлучам, тука е Центарот за социјална работа кој ќе донесе одлука. Но суштината е дека сè помалку можам да ја прифатам неговата енергија. Понекогаш останувам без здив“.
Денес се одбележува Светскиот ден на аутизмот. Аутизмот е невробиолошко нарушување во развојот кое влијае врз комуникацијата, социјалните вештини и однесувањето на личноста. Лицата со аутизам често се соочуваат со потешкотии во интеракцијата со другите, разбирањето на невербалната комуникација, како и прилагодувањето на промените во рутината.
Колку е важно навреме да се препознаат знаците на аутизам и колку посветеност и грижа е потребно за едно дете или возрасно лице со оваа состојба, сведочи и приказната на познатата пејачка Маја Оџаклиевска. Во емисијата на Бебе Драгиќ „Живот во баланс – разговори со душата“, таа зборуваше за својот внук Лука, кој има аутизам.
Маја се повлече од јавниот живот и се пресели во мала куќа во природа, посветувајќи му ја целата своја љубов на внукот. Сепак, многумина беа изненадени кога откри дека размислува да го смести Лука во установа.
„Многумина ме прашуваат како се чувствувам со оглед на тоа дека размислувам да го дадам Лука во дом. Тој е мојот внук со аутизам, тоа сите го знаат, и навистина размислувам за таа можност. Зошто? Јас не можам сама да одлучам, тука е Центарот за социјална работа кој ќе донесе одлука. Но суштината е дека сè помалку можам да ја прифатам неговата енергија. Понекогаш останувам без здив. Толку многу се вознемирувам кога тој е вознемирен, што не можам да дишам. Не смеам да си го дозволам тоа. Секој ден кога тој има напад, јас сум еден чекор поблиску до земјата“, искрено изјави Маја.
Таа беше првата што ги забележа знаците на аутизам кај Лука. „Одеднаш почна да се крие, понекогаш имаше напади на фрлање, но не изгледаше како гневно дете. Лицето му стануваше сино, и знаев дека нешто не е во ред и дека мора да го однесеме на лекар“, раскажа таа.
Без знаење на другите, еден ден го однела Лука во Центарот за деца со пречки во развојот, каде веднаш се посомневале во аутизам. Сепак, според законот, детето не може да добие официјална дијагноза пред да наполни пет години.
„И тогаш настанува статус кво. Треба да чекате две и пол години за да наполни пет, за да може нешто да се преземе“, додава Маја.
Таа вели дека ако тогаш знаела сè што знае денес, верува дека Лука до сега ќе можел да зборува, бидејќи засега знае само да го каже своето име.
„Се молев на Бога да научи барем да си го каже името, ако некој го праша на улица. Да има некаква насока ако некогаш се загуби“, вели Маја.
Иако не е негов лекар или терапевт, таа смета дека најважно е што му ја дава целата своја љубов.
„Можеби ова ќе звучи претенциозно, но јас не сум лек за Лука. Не сум негов психолог. Јас сум само баба која го сака безрезервно. Целата љубов што ја имам, ја насочив кон него, и така тој стана понежен, поотворен.“
Таа додава дека единствената цел ѝ е да направи сè што е најдобро за Лука.
Важно е да се напомене дека симптомите и тежината на аутизмот варираат од случај до случај, што го прави спектарот на аутистични нарушувања многу широк – од благи до потешки форми. Најчесто се дијагностицира во раното детство, а со соодветна поддршка и интервенции, лицата со аутизам можат да ги развијат своите способности и да постигнат значајни успеси во различни области од животот.
