Папата што го промени светот: „Ако не се оженам со тебе, ќе станам свештеник“
Животната приказна на Франциск, првиот папа од Латинска Америка. Наместо во папската палата, тој живееше во обична соба во Каса Санта Марта. Возеше мал „фиат“, носеше обични црни чевли и одбиваше било каков луксуз.

Папата Франциск, роден како Хорхе Марио Бергољо, почина на 21 април 2025 година во 07.35 часот во својата резиденција во Каса Санта Марта, Ватикан, на 88-годишна возраст. Веста за неговата смрт ја објави Ватикан, нагласувајќи ја неговата длабока посветеност кон сиромашните, маргинализираните и реформите во Црквата.

Од скромно детство до Светиот Престол
Хорхе Марио Бергољо е роден на 17 декември 1936 година во квартот Флорес, Буенос Аирес, Аргентина, како најстар син во семејство со пет деца. Неговите родители биле италијански имигранти – таткото Марио бил работник на железница, а мајката Реџина домаќинка.
Семејството живеело скромно, со силно чувство за традиционалните вредности и католичката вера.
Во младоста, Бергољо студирал хемија и работел во лабораторија, а подоцна и како чистач во фабрика за чорапи. Еднаш рекол дека како млад имал девојка, на која ѝ признал: „Ако не се оженам со тебе, ќе станам свештеник.“ Судбината го однела токму во таа насока. Служел и како обезбедувач на врата во ноќен клуб, а соработниците го паметат како вреден и повлечен млад човек.
Бил ракоположен за свештеник во редот на језуитите во 1969 година, а од рана возраст се истакнувал со строгост кон себе, дисциплина и интелектуална длабочина.
Во 1998 година станал надбискуп на Буенос Аирес, каде наместо луксузна резиденција, живеел во мал стан и сам си готвел.
Првиот папа од Латинска Америка
На 13 март 2013 година, по оставката на папата Бенедикт XVI, Бергољо бил избран за 266-ти папа на Римокатоличката црква – прв од Латинска Америка, прв језуит и прв од јужната хемисфера. Ја зема титулата Франциск, по Свети Фрањо Асишки, симбол на сиромаштија, скромност и љубов кон сите живи суштества.

Неговиот понтификат беше обележан со силен повик за реформа, борба против сексуалната злоупотреба во Црквата и приближување до народот.
Наместо во папската палата, тој живееше во обична соба во Каса Санта Марта. Возеше мал „фиат“, носеше обични црни чевли и одбиваше било каков луксуз.
Ги отвори вратите на Ватикан за бездомници, мигранти и луѓе во неволја, а дури и инсталираше тушеви и фризерски салон за нив во близина на плоштадот Свети Петар.
Симбол на блискост, мир и заедништво
Франциск се залагаше за екологијата, заштитата на Земјата и правото на сите народи на достоинствен живот. Неговата енциклика „Laudato si’“ е еден од највлијателните документи за климатската правда. Често зборуваше за важноста на простувањето, љубовта кон ближниот и дијалогот меѓу религиите.
Оствари историски средби со големиот имам на Ал-Азхар, со претставници на православните и протестантските цркви, како и со атеисти и научници. Посети некои од најстрадалните места на светот, како бегалските кампови на Лезбос и сиромашните квартови во Африка и Јужна Америка.

Последни денови и вечно наследство
Во последните години од својот живот, Папата Франциск се соочуваше со сериозни здравствени проблеми – бронхитис, хронична болка во колената и пневмонија. Во февруари 2025 година беше хоспитализиран, но одби хируршки зафати, сакајќи да ги заврши деновите со достоинство.
Неговата последна јавна појава беше на 20 април 2025 година, кога го даде благословот „Urbi et Orbi“ од прозорецот на својата резиденција, со мирен глас и блага насмевка.

Франциск ќе биде запомнет како папа на луѓето – симбол на скромност, емпатија и човечност. Погребот ќе се одржи во базиликата Санта Марија Маџоре, каде самиот посака да биде положен, без злато, без мермер, туку со крст и земја.
Неговото дело продолжува преку милионите што ги инспирираше да бидат подобри луѓе. Папата што го отвори Ватикан кон светот, сега вечно ќе биде запаметен како човекот што веруваше дека љубовта и правдата се посилни од секоја традиција.