Некој те чува, дури и кога не го знаеш тоа, дури и кога тоа не го бараш.
Кога најмногу ти треба. Кога ти е тешко. Кога си среќен и безгрижен. Кога перницата ноќе ти е натопена со солзи. Кога си во прегратка на саканата личност. Кога си сам. Кога спиеш. Кога си во ново и непознато. Кога си во познато, па не размислуваш многу. Некој те чува и кога ја преминуваш улицата, кога си кладен, кога си во друштво во кое ти годи. Некој внимава на тебе кога ти е студено. Некој те покрива. Некој верува во тебе и те охрабрува, и тогаш кога и самиот не веруваш во себе.
Некој те чува и тогаш кога ќе заборавиш да се грижиш за себе. И кога ќе се сетиш кој си, а и кога си незадоволен од нешто. Кога не можеш да спиеш ноќе, но и кога сјаеш во најдоброто светло. Некој те чува кога ти и не помислуваш за последиците. Некој се грижи и некому си му важен. Некој е покрај тебе и кога ти е лесно и кога ти е тешко. Кога сфатиш дека светот не е толку розов колку што замислуваше, но и кога ќе се изненадиш од она што ти го дарил Бог.
Некој те чува и води грижа за секој твој здив и за секое твое отчукување на срцето. Некој кој те создал и кој те сака, надвор од границите на љубовта која ја познаваш. На некој си му совршен баш таков каков што си. Некој верува во тебе и знае дека можеш! Некој те гледа со очи полни со љубов и понатаму ти ја дава својата сила. Некому си му доволно добар онаков каков што си. Некој те чува.