Како да влеземе очистени во Божиќниот пост – што треба да направиме пред постот, и каде најчесто грешиме

Божиќниот пост претставува време на тивко смирување, влез во внатрешен мир и постепено очистување на душата и телото пред раѓањето на Христос. Подготовките започнуваат уште пред самиот пост, со постепено изменување на навиките, смирување на умот и враќање кон духовните вредности што човекот лесно ги заборава во секојдневниот брз живот.

Божиќниот пост почнува со строг пост во петок, 28 ноември и трае до 6 јануари. Но, секако подготовките можат да почнат уште од утре.

Advertisement

Влегување во тивкост и отворање на срцето

Многу верници уште десетина дена пред постот почнуваат да го успоруваат ритамот, да ги намалуваат непотребните контакти, врева и нервози.

Во овој период се препорачува човек да се наврати кон себе, да се запраша што треба да измени, од што треба да се ослободи и што му ја одзема душевната сила.

Внатрешната тивкост е услов човекот да го почувствува почетокот на постот како благодат, а не како обврска.

Преиспитување на сопствените постапки

Подготовката подразбира и искрено преиспитување: како зборуваме, како ги третираме ближните, дали сме дозволиле гнев, осуда или гордост да управуваат со нас.

Ова не е само теоретски процес, туку вистинска внатрешна работа, бидејќи постот нема цел само во воздржување од храна, туку во обновување на личноста.

Затоа пред постот обидете се да ги затворите отворените конфликти и да не влегувате во нови.

Телесна подготовка и омекнување на навиките

Телото се прилагодува подобро ако подготовката започне постепено. Вообичаено, неколку дена пред постот се намалуваат месните оброци, мрсната храна и алкохолот, а се зголемува внесот на зеленчук и едноставни јадења.

Целта не е човек да страда, туку да се приспособи за да може постот да го доживее со мир, а не со напнатост и оптоварување.

Молитва и создавање внатрешна дисциплина

Во деновите пред постот се препорачува почесто читање молитви, псалми и духовна литература.

Молитвата создава рамнотежа: го смирува умот, го смекнува срцето и ја буди желбата за промена. Таа е како духовна вежба што ја подготвува душата на постојана будност и внимание.

Исповед пред почетокот на постот

Не заборавајте, а тука најмногу грешат Македонците, да го започнете постот откако претходно ќе направите длабока искрена исповед кај свештено лице или кај вашиот духовен отец.

Исповедта се прави најдобро пред самиот почеток на постот, како влез во чист период. Таа не е сведување на неколку реченици, туку длабок разговор со сопствената совест пред лицето на Бог.

Исповедта треба да се темели на искреност. Треба смирено да се кажат сите падови, слабости и стравови што човек ги носи.

Свештеникот е таму не како судија, туку како сведок и духовен помошник, кој ја прима исповедта и му помага на човекот да се врати на патот на исправноста.

Добра исповед значи да не се оправдуваат гревовите, да не се сокрива ништо и да се покаже вистинска волја за промена.

Кога исповедта се прави искрено, човек го започнува постот со олеснето срце, слободен од тежината што ја таложел со месеци или години.

Поставување лична намера за постот

Пред почетокот на постот е корисно човек да си постави лична духовна цел: да биде помирен, да простува повеќе, да зборува помалку остро, да се воздржува од осудување, да помогне на некој што му треба поддршка.

Постот станува вистински плодотворен кога не е формален, туку кога носи реална промена во карактерот.

Влегување во постот со благодарност

Кога се завршени подготовките – духовните, душевните и телесните – човек влегува во Божиќниот пост со чувство на благодарност што му е дадена уште една можност за обновување.

Постот тогаш не е тежина, туку благослов, а подготовката е како отварање на вратата кон мирот што го носи Христовото Рождество.