Девојки, ако утре го направите ова, до крајот на годината ќе се омажите – стари верувања за Ѓурѓовден
Според едно старо народно верување, ако се почитува овој обичај на Ѓурѓовден, младата девојка наскоро ќе ги отвори вратите на брачната среќа.
Легендата за свети Ѓорѓи е една од најпознатите и најинспиративни во христијанскиот свет. Пред да стане симбол на храброст и вера, Ѓорѓи бил обичен човек, роден во Кападокија (Мала Азија), во угледно христијанско семејство. Неговиот животен пат е многу необичен – од војник до светител, Ѓорѓи оставил длабока трага во историјата.
За време на владеењето на царот Диоклецијан, започнал суров прогон на христијаните. Ѓорѓи тогаш храбро се спротивставил на неправдата. Иако бил висок воен офицер, не се двоумел да ја изрази својата вера и солидарност со прогонетите. Неговата храброст и непоколеблива вера заслужуваат восхит и почит.
Победа на верата над мачеништвото
Мачеништвото на свети Ѓорѓи станало легендарно. Иако претрпел страшни маки, верата не му се поколебала.
Кога римските војници го сметале за мртов, тој чудесно оздравел, што уште повеќе ги разгневило неговите прогонители. На крајот, му ја отсекле главата, но неговата вера и храброст останале непоразени.
Култот на свети Ѓорѓи и обичаите за Ѓурѓовден
По неговата смрт, култот кон свети Ѓорѓи се проширил и станал еден од најзначајните во христијанството. Во Македонија и во регионот, Ѓурѓовден се слави како ден на храброст и преродба, со бројни цркви и манастири посветени на светецот.
Обичаите за Ѓурѓовден симболизираат обновување на животот и на природата – берење цвеќе, плетење венци и миење со цветна вода, што претставува нов почеток и надеж.
Овие ритуали се пренесувале со генерации, а и денес се дел од културното наследство.
За здравје, убавина и брак
Како и кај другите пролетни празници, и за Ѓурѓовден има бројни народни обичаи што симболизираат обнова на животот преку природата. Култот на цвеќето е особено важен.
Обичај е девојките да излегуваат наутро на Ѓурѓовден во природа, или на ливада, каде што берат врбови гранчиња и полско цвеќе. Од нив прават венци, а потоа ги ставаат на глава, верувајќи дека ќе се омажат до крајот на годината.
Не само младите – и мажените жени одат во природа и берат цвеќе, плетат венчиња од врба за на врата (за бериќет и заштита на домот), а цветни ставаат на глава за убавина и здравје.
Во некои краеви, најстарата жена во домот меси погача со венец од врба врз неа.
Мајките, пак, рано наутро собираат врба и ја фрлаат врз покриените деца – за здравје и за растење.
Цветната вода се користи за миење – девојките стануваат поубави, а постарите се подмладуваат!
Иако времињата се менуваат, приказната за свети Ѓорѓи нè потсетува на важноста на храброста, верата и солидарноста. Нè инспирира да се спротивставиме на неправдите и да останеме верни на себе, без разлика на предизвиците.
