Чудо во манастирот Прохор Пчињски ги вознемири верниците – нешто необјасниво се случува деновиве!

Манастирот Свети Прохор Пчињски, едно од најсветите места на српското но и македонското православие, повторно е во центарот на вниманието.

Последниве денови, верници и монаси сведочат за повторно и обилно течење на свето миро од моштите на Свети Прохор – феномен кој и претходно бил забележан, но сега се случува со неочекувана силина, што многумина го толкуваат како божествена порака во време на немири, несигурност и духовна празнина.

Advertisement

Што значи мироточење и зошто е толку значајно?

Мироточење е редок и свет феномен во христијанската традиција при кој од моштите на светец, или од икона, започнува да тече миризливо масло – свето миро. Тоа се смета за директен знак од Бога, сведоштво за светоста на личноста чии мошти мироточат, и најчесто е придружено со духовни или телесни исцеленија кај верниците што се молат со вера.

Моштите на Свети Прохор Пчињски се единствените официјално признати како мироточиви во Србија. Токму затоа оваа појава се смета за нешто ретко, свето и крајно значајно за целиот православен народ на Балканот.

Силна реакција на верниците – редици пред моштите

По објавата на фејсбук-страницата на манастирот дека повторно тече миро, манастирот почна да прима сè поголем број верници од Србија, Македонија, Црна Гора, но и од дијаспората.

Луѓето чекаат со часови за да се поклонат пред моштите, да се помолат и да добијат дел од благословот.

Многумина изјавуваат дека чувствуваат внатрешен мир, трепет низ телото и солзи што „сами течат“ во моментот кога ќе се приближат на ковчегот со моштите.

Свештените лица сведочат дека оваа духовна атмосфера не се памети од пред пандемијата, а дел од монасите дури велат дека ова е еден од најинтензивните моменти на Божја благодат што го доживеале во своите животи.

Светоста на Свети Прохор

Прохор Пчињски бил монах и пустиник кој живеел во 11. век и бил познат по својата пророчка моќ. Според преданието, тој му ја прорекол царската титула на Роман Диоген, кој подоцна, како знак на благодарност, го изградил манастирот на самото место каде што се сретнале – во долината на реката Пчиња, на српско-македонската граница.

Телото на светецот се чува во манастирот веќе речиси илјада години.

Овој манастир, покрај тоа што е духовно прибежиште, е и сведоштво за континуитетот на православната вера на овие простори. Во него се чуваат икони, фрески и мошти од огромно историско и верско значење. Во 2021 година, манастирот свечено прослави 950 години од своето основање.

Запишани чуда и исцеленија

Игуменот на манастирот, архимандрит Методије, често зборува за стотици сведоштва на луѓе кои тврдат дека доживеале исцеление, духовна промена или одговор на молитва по посетата на манастирот. Луѓе со тешки болести, брачни проблеми, депресија, па дури и оние кои долго време не можеле да добијат деца, се враќале со солзи на благодарност по целивањето на моштите.

Некои од нив, според монасите, оставиле и медицински документи кои потврдуваат неочекувани подобрувања и излекувања, кои не можат да се објаснат на рационален начин. Тоа ја зацврстува верата дека Свети Прохор Пчињски продолжува да дејствува и денес, не само како спомен на светител од минатото, туку како жив духовен водач.

Повик за покајание и враќање кон вредностите

Во време кога општеството е сè повеќе изгубено во материјалното, а духовното се занемарува, ова мироточење доаѓа како повик – не за сензација, туку за будење.

Манастирот станува место каде што, барем на кратко, тишината ги заменува бучавите на секојдневието, а мирисот на свето миро потсетува на вечните вредности.

Дали ова е случајност? Или е Божји знак? За верникот, одговорот е јасен – чудата се вистински, а светителите се живи меѓу нас. И можеби, како никогаш досега, треба да застанеме, да се поклониме и да побараме милост. Зашто чуда навистина постојат – а едно од нив тече токму сега, од моштите на Свети Прохор Пчињски.