Бајка на три часа од Скопје – планинско село каде што времето мириса на домашно вино, дивеч и топол леб

Нимфео се наоѓа на приближно 185 километри од Скопје, а патувањето трае околу 3 часа со автомобил, во зависност од времето на чекање на граничниот премин Меџитлија–Ники, кај Битола.

Патот оди преку Битола, потоа се продолжува низ Флорина, и на крај се искачува до планинското село Нимфео. Патиштата се во добра состојба, но последните неколку километри до селото се планински и со многу свиоци, па треба внимателно да се вози, особено во зима.

Скриено меѓу густите букови шуми на планината Витси, се наоѓа едно од најубавите грчки села што вреди да се посети барем еднаш во животот – Нимфео.

Ова место изгледа како да излегло од некоја европска бајка. Калдрмите, старите камени куќи со дрвени балкони и планинскиот воздух создаваат чувство дека времето тука застанало.

Нимфео, основано од влашката заедница во 14 век, некогаш бил богат центар за златарство, а денес е културно и природно светилиште, со зачуван традиционален изглед и автентична атмосфера. Селото лежи на 1.350 метри надморска височина и е прогласено за едно од десетте најубави традиционални села во Грција.

Покрај фасцинантната архитектура, Нимфео нуди нешто што ретко кое друго село може да понуди – средба со дивината. На само 1,5 километар од селото се наоѓа „Арктурос“, засолниште за спасени мечки и волци. Таму, се разбира со водич, може да се прошетате низ шумата и од безбедна дистанца да ги набљудувате овие величествени животни, додека дознавате за нивната заштита и природно однесување.

Каде да се преспие?

Ако решите да преспиете, ќе се најдете во прекрасно уредени камени куќи кои се претворени во гостилници и бутик-хотели.

Еден од најпрепорачуваните е хотелот „La Moara“, кој нуди комбинација од традиционална архитектура и удобност. Цените се движат од 70 до 90 евра за соба за двајца со појадок. Друга одлична опција е „Nymfes Guesthouse“, каде што можете да преноќите за околу 50-60 евра, а собите имаат поглед на шумата и старата црква.

Што да се дегустира?

Гастрономијата во Нимфео исто така заслужува внимание. Во таверната „O Megas Tigris“, која се наоѓа веднаш до плоштадот, се служат специјалитети од дивеч, локално сирење, домашни пити и вино од регионот Аминтаио.

Не пропуштајте да пробате траханосупа – топла, кремаста супа од трахана (нешто слично на домашна македонска тарана), млеко и путер, која совршено одговара на планинскиот амбиент.

Во Нимфео, храната не е само дел од секојдневието – таа е дел од душата на селото. Сè што ќе се послужи тука носи мирис на традиција, вкус на времето и спомени на генерации кои живееле во ритамот на природата. Планинскиот воздух, студените вечери и крцкањето на огревното дрво во камините само го зголемуваат задоволството од секој оброк, претворајќи го ручекот или вечерата во целосно доживување.

Освен супата од трахана која е срцето на секој оброк во Нимфео, и која често ќе ја послужат со парче сирење и парче свежо печен домашен леб, како топол поздрав од домаќините, вистинскиот бисер на кујната овде се јадењата од дивеч.

Еленското месо и дивата свиња, приготвени во сос од црвено вино со рузмарин, ловоров лист и други планински зачини, се превкусни и сочни, а секој залак открива вкусови на недопрената природа што ги опкружува овие предели. Овие јадења често се служат со локален компир, варен или печен, и со чаша вино од соседните лозја на Аминтаио – регион познат по вината од сортата Ксиномавро, како и по освежителните розе и пенливи вина.

Млечните производи се уште една гордост на овој крај. Сирењето касери и зрелата гравиера, секогаш свежи и произведени по традиционални рецепти, се вкусуваат најдобро со маслинки и трошка маслиново масло.

А ако застанете во некоја од домашните таверни во центарот на селото, сигурно ќе ве понудат со пита – крцкава, рачно развиена кора, полнета со див спанаќ, блитва или сирење, зависно од сезоната. На есен, се прави пита со тиква и ореви – благо задоволство што се топи во уста и мириса на детството.

Тука не недостигаат ни мешунките – гравот во земјен сад, приготвен со лук, пипер и домати, е полн со вкус, идеален за ладните денови. А фавата, кремаста паста од жолт грашок, често се сервира со кромид и маслиново масло, како едноставно, но благородно предјадење.

Слатките се приказна за себе. Во Нимфео се чуваат старите рецепти за традиционалното „глико ту кутаљу“ – овошно слатко од дуња, смокви или вишни, сервирано со чаша ладна вода. За љубителите на нешто посочни десерти, тука е портокалопитата – пита од кора и портокал, натопена во шербет, која се јаде со задоволство.

На крајот, кога телото е веќе сито и душата исполнета, доаѓа кафето – традиционално, варено на џезве, мирисно и силно, со уште едно парченце слатко.

Да се јаде во Нимфео значи да се почувствува минатото. Да се вкуси животот во хармонија со земјата. И да се разбере зошто ова село не е само дестинација, туку и топлина – и во стомакот, и во срцето.

Што да се прави?

За љубителите на активен туризам, селото нуди пешачки и велосипедски патеки низ планинските предели, како и можност за јавање коњи.

Во близина се наоѓаат и езерата Зазари и Химадитис, дел од мрежата Natura 2000, кои се идеални за посета во текот на пролетта и есента.

Нимфео е вистинско бегство од реалноста. Место каде што ќе се издишете (и вдишете) длабоко, ќе се вратите во некое друго време, ќе ги чуете чекорите на историјата по камените улички и ќе се разбудите со мирисот на гора и вкусот на домашно приготвена пита.

Ако барате магично доживување, само неколку часа од градскиот метеж, ова мало село на границата меѓу Македонија и Грција е вашата следна дестинација.