Јасна е негувателка во мало австриско село: „Чувам стар човек, одлично сум платена, но во оваа работа не смеете да биде лакоми “
Јасна Начевска има 38 години и потекнува од Куманово. Завршила средно економско училиште, подоцна завршува педагошки факултет.
Таа е во брак и мајка на три деца. Сопругот Јане без работа. Силата и ситуацијата во Македонија ја натераа да бара работа надвор од границите на Македонија и денес Јасна работи во едно мало село во Австрија.
– Патот не беше лесен, имаше измами и однапред земаше комисии, имаше агенции кои се борат за себе, а не за вработените жени. После сите овие искуства, минатата година ја основав и групата на Фејсбук „Жени кои бараат работа како негувателката“. Денес, групата има над 1.900 членови и стана место за да им помогне на многу жени со совети и сè друго – таа го опишува нејзиното тешко патување.
– Отидов во Австрија минатата година, во средината на мај.Морав да го прекинам работното место заради проблематична бременост. Се враќам на работа на крајот на септември оваа година, но без агенција и посредник. Задоволен сум од семејството што го најдов и во кое му помогнав на еден 85-годишен дедо. Се надевам дека се задоволни од мене бидејќи сè уште сум на истото место.
– Она што е важно за оваа работа дневницата се плаќа по 35 евра на ден, секако дека е некаков вид минимум таа подоцна расте. Работиме 15 дена, така 15 дена сме слободни.
– Секоја мајка која има отворен gewerbe добива додаток за дете, односно разлика од македонската во австриската сума, што е околу 150-200 евра по дете. Тоа зависи од бројот и возраста на децата. Можеме да работиме и на gewerbs 5 години за да не ни треба работна дозвола, а по една година отворена трговија, доколку жената стане невработена, таа веќе има некои права од државата Австрија.
Описот на работата на старателот зависи од семејството во кое доаѓа или од состојбата на пациентот. – Имам задача – појадок, ручек, вечера и секојдневна помош на дедото а сè, а тоа е одржување на хигиената во куќата и сега оваа зима, палење оган, затоа што во ова семејство имаме централно греење на дрво. Кога додавам, немам дури 3 часа на ден. Се зависи од семејството,опишува Јасна.
– Во моментов сум во село 45 километри оддалечено од Клагенфурт. Селото се вика Глобазниц. Навистина тивко село без продавници или што било друго. Има само 65 куќи. Лекарот доаѓа на повик и носи лекови. Жителите се многу љубезни и тука многу постари луѓе кои зборуваат словенечки. Пристигнав во Австрија со германски јазик од средно училиште. Денес не го познавам добро јазикот, но како и повеќето жени, ја имам тетратката со зборови и шеги. Повеќето учат преку комуникација, а луѓето разбираат кога ќе им се каже дека не зборувам добро, но многу разбирам, затоа секогаш се согласуваме. 90% од луѓето тука зборуваат словенечки, па тоа е супер. Инаку, секоја провинција во Австрија има свој дијалект како и ние во Македонија, ни кажува преку смеа.
– Не ми е жал што ја напуштив Македонија затоа што таму нема живот. Ги советувам моите деца и сите млади да учат јазици и да одат во странство. Планот е да го убедам мојот сопруг да ме следи и мене. Иако е тврдоглав, тој вели дека бил во првите редови на одбраната на Македонија, па сега му е жал што ја остави. Но, со прашањето дали се бореше да се погрижи неговите деца да немаат нормален живот и сигурна иднина во Македонија, тој полека се вознемируваше, а јас полека се потпирав од негова страна, така што тој исто така ќе го крене сидрото и ќе се движиме заедно за да не мора повеќе да не спиеме ноќе за да се грижиме за тоа како и што да им обезбедиме на нашите деца, заклучува Јасна.
