Утре е голем ден: Секоја жена мора да го направи ова

На 4 декември се празнува Воведение на Пресвета Богородица.

Народот овој празник го нарекува Пречиста, што одлично ја доловува неговата смисла. Тоа е празник на воведувањето на пресветата девојка Марија во Ерусалимскиот храм.

Според легендата, токму на овој ден, кога Дева Марија имала три години, нејзините родители, Јоаким и Ана, исполнувајќи го својот завет, го однеле девојченцето во храмот, каде и покрај нејзината мала возраст, идната Богородица лесно надмина 15 стрмни чекори.

На катот веќе ја чекаше првосвештеникот свети Захарија, идниот татко на пророкот Јован Крстител. Захарија имаше откровение од Господа и ја одведе Марија во Светињата над светињите – место каде што само првосвештеникот можеше да влезе, и тоа само еднаш годишно. Како што вели Светото Писмо, овој ден стана предзнак дека Пресвета Богородица ќе биде поставена не само над светците, туку и над ангелите, Херувимите и Серафимите.

За време на престојот во храмот во Ерусалим, Пресвета Богородица пораснала во љубов кон Бога. А смислата на празникот, според свештениците, е секоја христијанска душа да може во храмот да го најде истото блаженство што во него го нашла Пресвета Богородица, воведена во Господовиот храм уште од мали нозе.

Гревот нè одвојува од Бога и ни ја одзема Неговата наклоност. Но, преку посетата на храмот, ние повторно пристапуваме кон Бога и ја привлекуваме Неговата Небесна милост кон нас.

На овој ден, вообичаено е да се молиме за Божји благослов за децата, двојките без деца бараат дар на потомство, бремените жени се молат на Богородица за безбедна бременост и здраво дете

На денот на дванаесеттиот празник малку се ослабуваат правилата на постот – на овој ден е дозволено да се јаде масло (растително масло), риба и вино.

Се верува дека на овој празник е невозможно да се влезе во црковен брак, да се шие, чисти, пере, да се навреди, лути, да се осуди некого. Исто така, луѓето велат дека на овој ден е подобро да не позајмувате.

Голем број временски знаци се поврзани со празникот Воведение, од кои главниот вели дека ако е ладно на денот на Влегувањето во храмот на Пресвета Богородица, тогаш зимата ќе биде блага. И обратно, ако 4 декември е уште топол, зимата ќе биде жестока.

Првосвештеникот Захарија ја воведе не само во храмот, туку и во Светињата над светињите, т.е. во најсветото, најчистото место на храмот, каде што никој никогаш не влегуваше, освен првосвештеникот, и тоа само еднаш во годината.

Така, Бог преку света Захарија, кој беше надвор од себе и обземен од Бога, ја прослави умната и телесна чистота на Марија, која подоцна стана врата на спасението, т.е. го прими во себе, го носеше и го роди Синот Божји, истовремено и Син Човечки, Христос. Најчистиот се роди од најчистата утроба. Затоа и празникот е Пречиста.

На овој ден особено е важна чудотворната литиска икона од манастирот Света Богородица Пречиста-Кичевска.

Оваа икона има интересна историја бидејќи претставува еден од ретките примери во нашата средновековна уметност на кој се преземени подоцнежни зографски интервенции, но стариот иконопис е зачуван и само делумно обновен и досликан. Таа интервенција ја има направено големиот иконописец Дичо Зограф.

Ова е накратко нејзината историја:

– 1642 год. – иконата е иконописана од засега непознат иконописец. Таа е двострана – на едната страна е Св. Богородица со дете а од другата Исус Христос. Сликана е во два слоја.

– 1868 год. – Дичо Зограф ја реставрира и ја пресликува зашто била доста оштетена. Ја слика според стариот урнек како што самиот запишал под неа.

– Според народното предание оваа икона прелетала од испустениот Кнежински манастир „Св. Ѓорѓи“ и застанала на дрвото над светата вода кај старата црква на манастирот „Пречиста Кичевска“.

– По обновата на црквата во 1848 год. кога и изворот е обграден во самиот манастир на северозападниот дел од храмот, иконата е поставена на еден камен проскинитар до самиот извор.

– Чудесната моќ на оваа икона е пренесена преку чудотворните солзи кои се толкувале како одраз на љубовта на Богородица кон грешниот човечки род. Богородица е помошничка на сите верници и нивна застапничка, која лечи духовни и телесни болки.

– Деловите на иконата околу рацете и ореолот на Св. Богородица, се опковани во сребро и токму тие со векови на верниците Македонци и други православни од Кичевско, им служеле како своевидно поштенско сандаче за пораки до „другата“ и возвишена страна. Имено токму под раката и ореолот т.е опкованите со сребро делови, во испакнатините, верниците ставале пишани пораки со молитви и желби до Св. Богородица.

Верувањата се дека на овој ден жените без пород треба да појдат во манастир посветен на Богородица, а оние кои имаат деца да оставаат дар на иконата на Дева Марија. Најважно е од срце да се помолите!