Реклама
Вирално

Мајката Лавица од Африка – се бореше со тројца „ѕверови“ кои ја силуваа нејзината ќерка. Еден од нив го испрати на „вечните ловишта“

Реклама

Оваа статија го содржи зборот „силување“

Нокубонга Кампи стана позната во Јужна Африка како Мајка Лавица по убиството на еден од трите мажи кои ја силувале нејзината ќерка, додека другите двајца само ги рани. Таа беше обвинета за убиство, но потоа постапката против неа беше сопрена поради јавниот протест, па така беше ослободена и таа можеше да му се посвети на закрепнувањето на својата ќерка, објави Би-Би-Си  во својата сторија „Lion Mama: The woman who fought off her daughter’s rapists“.

Маркетинг

 

Што се случи?

Телефонскиот повик ја разбуди Нокубонга сред ноќ. Девојката од другата страна на линијата беше оддалечена само 500 метри од неа. Таа и кажа дека нејзината ќерка ја силуваат тројца мажи кои сите добро ги познавале. Нокубонга веднаш се јавила во полиција, но никој не одговорил на повикот. Но таа знаеше дека на полицијата ќе и треба многу време додека да дојде до нејзиното село на зелените и кафеавите ридови на јужноафриканската провинција Источна Кејп. Таа беше единствената личност која можеше да и помогне во тој момент.

Маркетинг

Нејзината ќерка Сипокази ги посети пријателите во една од четирите мали куќи во истото село, но нејзините пријатели излегле околу 1:30 и таа останала сама. Потоа била нападната од тројца мажи кои пиеле во една од соседните куќи. „Се плашев, но морав да одам таму, во прашање беше мојата ќерка. Мислев дека би можела да биде мртва додека да дојдам неа. Со оглед на тоа што ги знаеше сторителите, тие можеби ќе сакаа да ја убијат за да не ги пријави“, објаснува Нокубонга.

 

Лошо опремената колиба на Нокубонга била имала само две соби, спална и кујна, од која таа го земала ножот.

„Ножот го земав заради мојата безбедност, поради растојанието до домот каде што се случуваше. Не е безбедно тука. Беше темно и морав да ја вклучам светлината на мојот мобилен телефон за да го видам патот “, вели Нокубунгa.

Слушнала крикови и кога влегла во собата ги видела „ѕверовите“ како ја силуваат нејзината ќерка

Кога се приближила до домот, ги слушнала криковите на својата ќерка. Веднаш влегла во спалната соба и со светлото од мобилниот успеала да го види ужасот пред себе. Таа механички реагираше, а судијата вели дека станала многу емотивна кога го видела мажот како ја силува нејзината ќерка, но и другите двајца кои со спуштени гаќи чекале да дојдат на ред.

Следувал хорот. Мажите се обиделе да избегаат, а таа ги нападнала, еден од нив скокнал низ прозорот. Двајцата од силувачите биле тешко, додека еден починал. Нокубонга не останала во куќата, ниту пак видела колку се тешко повредени силувачите. ја земала ќерката и отишла во куќата кај свој пријател кога дошла полицијата, била уапсена и одведена во полиција, каде ја држеле во ќелија.

„Мислев само на моето дете”

„Мислев само на моето дете. Јас немав никакви информации за неа додека бев во затворот. Тоа беше најтрауматичното искуство за мене “, вели Нокубонга.

Во исто време и Сипокази во болницата беше загрижена за нејзината мајка, замислувајќи ја самово ќелијата, потполн скршена и изнемоштена поради тоа што треба да остане во затвор со години заради убиството.

„Тогаш сакав да ја издржувам затворската казна наместо неа”. Бидејќи била во шок, многу слабо се сеќава на нападот. Се што знае за нападот, и го кажала нејзината мајка по два дена откако била пуштена со гаранција. Од тој момент тие меѓу себе си пружаат емоционална поддршка.

„Сѐ уште сум мајка и таа се уште е ќерка”. Денес се шегуваат заради нивната блискост, зборувајќи дека сега Сипокази не може да се омажи бидејќи Нокубонга не би имала некој за кого би се грижеча. Поминаа 18 месеци од нападот.

Судскиот систем постои, но за жал само за оние што имаат пари

Буле Тонисе, адвокатката на Мајката Лавица, се сеќава дека и двете изгледале изгубено кога првпат разговарала со нив, една недела по нападот и убиството.

„Мајката беше вознемирена. Кога ќе се сретнете со луѓе на тоа ниво на сиромаштија, тогаш знаете дека мислат дека мајката ќе оди во затвор бидејќи нема кој да ја брани. Постои судски систем но само за оние кои имаат пари “, вели Тонисе.

Како што Буле разговарал со Нокубонга, Сипокази ги гледал без зборови, како да ја изгубил моќта на говорот во нападот. Иако Буле била убеден дека нејзината мајка може убедливо да се брани дека дејствувала во самоодбрана, се плашела поради огромниот песимизам кај својата клиентка. Никој од нив не можел да предвиди колкава помош ќе им дадат медиумите, кои што ја створија легендата за мајката лавица.

https://www.youtube.com/watch?v=fHXl3VpU_mk

 

По 110 силувања секој ден

Инаку, Во Јужна Африка, силувањето обично не добива многу простор во медиумите. Затоа има голем број силувања во земјата, околу 110 секојдневно. Покраината Источен Кејп, една од најсиромашните во земјата, со 45 отсто невработеност, има највисока стапка на силувања по глава на жител. Во селото „Lady Frere“ во кое што живеат Нокубонга и Сипокази, само во една година имаше 74 силувања, неверојатно голем број со оглед на тоа што селото има помалку од 5.000 жители.

Но приказната за овие две жени е поразлична. Медиумите ја прифатија приказната за мајката која што во очај ја бранеше својата ќерка. Бидејќи не можеа да го објават името на мајката, за да го заштитат идентитетот на нејзината ќерка, тие почнаа да ја нарекуваат Мајката лавица. Ова име се задржа.

„На почетокот не ми беше драго, не разбирав за што станува збор. Но на крај сфатив дека тоа значи дека сум хероина“, вели Нокубонга која е ослободена од обвинението.

 

Во декември 2018 година, напаѓачите, 30-годишниот Холиса Сијека и 25-годишниот Монцедиси Вуба, и двајцата членови на истиот клан како Нокубонга и Сифокази, беа осудени на 30 години затвор.

„Бев среќна поради тоа. Се чувствував малку побезбедна, а дел од мене мисли дека тие заслужуваат доживотен затвор “, изјави 27-годишниот Сифокази, која по завршувањето на судењето одлучи да оди во јавноста и да ги охрабри и другите жртви на силување. „Сакам да им кажам дека и по таквиот напад има живот и се уште можете да се вратите во општеството. Можете и понатаму да имате свој живот“, вели таа.

Поврзано

Back to top button