Сакав да ја утешам, да разговарам и затоа и го кажав следново.
Сонце, зошто го правиш ова? Зошто упорно тагуваш за оние што не знаат како да го препознаат она што го имаат? Ти не изгуби, напротив, тој остана без тебе.
Тој го замени целото небо за еден облак. Остави сјајно злато заради валкана кал. Тој ја испушти принцезата заради вештерката. Ако не им е жал, зошто би ти било на тебе? Ти си доволно стара за да видиш кој го влече подебелиот крај во неблагодарен крај. Најголемите губитници се луѓето кои не се ни свесни за тоа што изгубиле.
Барем тие сè уште не се свесни за тоа. Подоцна сè се смирува и се враќа на своето место. После тоа, коцките се редат и луѓето добиваат казна или награда. Ќе бидете наградени за чесност и добротворни цели. Ќе бидат казнети за неверство и ароганција. Сигурна сум дека не мислип така сега, но верувајте ми. Одеднаш, исто како и ненадејно, правдата ќе се појави. И токму тогаш ќе ја видиш разликата помеѓу тебе и него.
Кога завршив да зборувам, таа молчеше. Таа не ми одговори ништо. Таа нежно ги завитка рацете околу половината и заедно ја слушавме тишината, доцна во ноќта.
