Имам 23 години и сите мислат дека сум мрзлива и себична: Кога барам некој во автобус да стане, слушам погрдни зборови, а никој не го знае ова за мене
Јас сум Елизабет Аткинсон и изгледам како просечно 23-годишна девојка.
Неодамна дипломирав и со нетрпение го очекувам новиот животот, но има едно нешто што е нетипично.Гледате, имам бројни невидливи болести – објаснува оваа девојка од Канада на својот профил на Инстаграм.
Јас страдам од голем број на автоимуни нарушувања, поради што постојано имам алергиски реакции. Замислете чувство кога нешто ве чеша и не можете да се гребете. Најпрво ве вознемирува, а потоа ве тера до лудо.
И замислете да живеете на тој начин секоја минута, секој ден, целиот ваш живот. Покрај тоа, јас страдам од фибромијалгија и ревматоиден артритис. Јас сум толку млада и толку ограничеан во секојдневниот живот заради моите болести. Поради нив, пропуштив толку многу школски денови, толку многу патувања на терен, толку многу дружење.
Знам дека моето семејство е секогаш со мене, но како што стареам, се чувствувам сè повеќе и осамен во својата борба. Тие постојано ми кажуваат дека сум силен, дека ќе успеам во својата борба и дека поразот не е опција и тие едноставно не ми дозволуваат да паузирам и да одморам, да чувствувам болка.
Моите болести се невидливи, така што во очите на другите луѓе сум здраав затоа што изгледам целосно здраво. Затоа многу луѓе ме сметаат за мрзлива или себична кога ќе видат дека нема да одам по скалите дури и на први кат, туку избирам лифт, кога ме гледаат како одам полека или кога барам некој да станам во вагонот. Реакциите на луѓето кон моите молби секогаш ме шокираат.
Мојата работа е уште еден голем проблем. Давам се од себе за да се појавам секој ден, но понекогаш болестите ме надминуваат. Понекогаш работам од дома, понекогаш морам да заминам рано, честопати ми треба боледување.
Го гледам презирот на моите колеги, кои наместо да ме сожалуваат, ме укоруваат и презираат. Ме боли многу, затоа што тие дури и не можат да замислат во каква постојана болка сум, и тие си даваат право да озборуваат .Се обидувам да мислам дека лошите денови ќе поминат и подобро. Никогаш нема да биде совршено, но ќе биде подобро.
