Никогаш не помислив дека ќе дојде денот кога ќе бидам сигурna дека сакам да те оставам.
Си реков дека ќе чекам, дека еден ден ќе се вратиш и дека ќе продолжиме таму каде што застанавме, бидејќи сè беше премногу добро за да биде вистина. Овие денови, повеќе воопшто не ми доаѓаш во мислите. Не ја чуствувам болката која предходно ми се појавуваше секој ден.
Кога ми кажа дека се надеваш дека ќе останеме пријатели, знаев дека ако си ми во близина секогаш ќе сакам нешто повеќе. Но сега мислам дека можам и заслужувам да имам некој што ќе се обиде да остане, без оглед на сè.
Иако сум вљубена во тебе повеќе од кога било, јас се обидувам да ти кажам дека е најдобро да продолжиме понатаму со животитете. Секој посебно. И да се извлечеш од мебе. и јас од тебе. На крајот на краиштата, надежта е единствениот начин што ме држи во имагинацијата, во сон дека некогаш ќе бидеме повторно заедно.
Исто така, ти си сон што веќе се оствари. Ми покажа дека постојат луѓе кои го гледаат светот како мене, кои слушаат и сакаат како да не постои утре. Ми ги отвори очите кон нов свет кој е позитивен и полн со задоволство. Благодарение на тебе, конечно почнав да го ценам времето.
Во основа, си бил во право кога реков дека треба да бидам благодарна. Се надевам дека ќе ми веруваш кога ќе кажам благодарам што ме натера повторно да се чувствувам полна.
Сега се откажувам од тебе. Се надевам дека наскоро ќе живеам среќен живот. Ако некогаш случајно чукнеш на мојата врата, можеби ќе одлучам повторно да те пуштам.
Но, еве, денес решив да престанам да те чекам.
