Во животот понекогаш мора да донесете јасна одлука: Дали да останете или да заминете!
Секој ден од нашите животи сме на крстосницата за да донесуваме различни одлуки.
Живееме живот, сонуваме за некои подобри можности и се плашиме да го напуштиме нашето сигурно минато.
Без разлика дали треба да избереме партнер, без разлика дали треба да избереме работа, пријатели, хоби, никогаш не сме сосема сигурни што е вистинската одлука за нас. Што да прифатиме и што да отфрлиме? Проблемот е уште поголем кога ниту нашето срце не е чисто со себе и мора да се донесе одлука.
Во животот, понекогаш мора да донесеме јасна одлука: да останеме или да одиме. Нема смисла да се биде физички присутен на едно место и емоционално на друго место. Најтешко е да седите на две столчиња. Неодлучноста може да стане извор на многу психо-физички заболувања доколку се одложи на неодредено време. Покрај тоа, неодлучноста создава трајно незадоволство затоа што не сме подготвени да кажеме дека сме подготвени за која било од можностите.
Агонијата на неодлучноста е најлошата работа што може да ни се случи затоа што тогаш веќе не постои свет во кој живееме, тогаш веќе не постои личност на која припаѓаме, а најлошо од сè е што ние самите не сме сигурни кој треба да донесе одлука за нас.
Треба да се скршиме што е можно поскоро, па дури и ако сфатиме дека сме направиле погрешен избор, можеме да започнеме повторно. Тоа е пораката на успешните луѓе, грешката да научат како функционираат работите. Сè додека не се скршиме, не можеме да започнеме ништо, бидејќи постои сценарио каде не го знаеме конечниот исход. Значи, каква и да е прилика да донесете одлука, разберете дека патувањето започнува само кога ќе се решите за нешто. Додека не го сторите тоа – нема вистински живот.
