Врската меѓу внуците и бабите и дедовците и односот што тие го градат со текот на времето е многу специфичен и посебен.
Ниту една друга љубов не може да се мери со тоа како внуците. Сепак, покрај љубовта и радоста што им ја донесуваат на бабите и дедовците, внуците можат да го продолжат животот. Ова е точно она што науката го докажала.
Истражувањето на 500 пензионери – баби и дедовци – кои редовно се грижат за своите внуци, покажува дека нивниот ризик од заминувањето од овој свет е намален за повеќе од 30 проценти, во споредба со оние кои ја немаат оваа обврска, а се на иста возраст.
Истражувањата исто така покажуваат дека грижата за другите – соседи, пријатели или роднини – во доцните години генерално придонесува за продолжување на животот, што е добра вест за луѓето во нивните „златни години“ кои не играат улога на баби и дедовци.
Засега, науката вели дека луѓето над 70-годишна возраст, кои се грижат за своите внуци и за другите околу нив, живеат до седум години подолго од оние што не.
Причината за ова е многу едноставна – грижата за другите носи дополнителна активност, когнитивна стимулација, планирање за иднината и чувство како потребно и корисно – дополнително го „подмладува“ мозокот.
Фото: sixtyandme
