Половина Македонци во својот дом го имаат Окото на Фатима – но што преставува тоа и зошто под итно треба да го исфрлите
Не отворајте му ги портите на ѓаволот …
Многу често во куќите, автобусите или на облеката на луѓето можете да забележите еден интересен симбол – таканареченото турско или „Окото ја Фатима“. Истиот знак го има и на многу други места, а во прашање е амајлија со симболика која потекнува од исламското предание за ќерката на Мухамед, Фатиме, која му ја подарила на својот свршеник парче од сино стакло и благодарение на оваа амајлија тој успешно го завршил своето патување, поминувајќи низ сите можни и невозможни пречки. Оваа приказна можете да ја прочитате насекаде, а всушност таканареченото „Око на Фатима“ не потекнува од самиот Ислам, иако е во широка употреба, како кај муслиманите, така и кај православните.
Можете да го сретнете на врати на куќи и во канцеларии, на облека, на ланчиња, на приврзоци, на деца и трудници. И тоа со една цел – како амајлија, односно окултно средство за борба против уроци и магии. На турски начин.
Но еве што вели за овој популарен талисман рускиот свештеник Александар Јермолин, за кого „Окото на Фатима“ преставува банална езотерија од која православните верници треба да се чуваат и не треба да му се поклонуваат.
„Понекогаш доволно е да му кажете на човек дека тоа едноставно не е споиво со православието. Или сте православен или паганин (окултист). Но се случува и тоа да е малку и на човек треба да му кажете нешто за тоа дека паганството во суштина е клањање на демоните и дека оваа мила амајлија во вашиот дом всушност е – мал ѓавол. А вие секако не сакате да имате нешто слично во домот. И што е најважно – само Бог своите Добра ги дава бесплатно. Сите демони бараат плаќање за своите услуги. И по правило, го бараат она најдрагоценото што го има човекот, а тоа е нивната бесмртна душа, па ‘добро’ размислите дали ќе му ја дадете во замена за негова ‘помош’“ пишува монахот Александар Јермолин.
„Слава Му на Бога, после еден ваков разговор, луѓето најчесто ги исфрлаат ваквите предмети од нивните домови. Искрено се надевам дека сите ќе почнат да размислуваат за нивните верски ставови и дека конечно ќе станат свесни дека единствено Бог може вистински да нè заштити, и што е најважно – да нè води токму по патот што ни е потребен, па дури и ако на тој пат имаме потешкотии и проблеми“ заклучува тој.